Οικολογική Επιθεώρηση

  • Μεγαλύτερο μέγεθος γραμματοσειράς
  • Προκαθορισμένο μέγεθος γραμματοσειράς
  • Μικρότερο μέγεθος γραμματοσειράς

Σπάνια είδη κινδυνεύουν από υπόγειες φωτιές

E-mail Εκτύπωση
Εκτεταμένες υπόγειες φωτιές μαίνονται ανεξέλεγκτα για δεκαετίες σε πολλές ανθρακοπαραγωγές χώρες, συμβάλλοντας σημαντικά στη ρύπανση της ατμόσφαιρας με αέρια του θερμοκηπίου, προειδοποιούν οι επιστήμονες. Πρόκειται για πυρκαγιές που ανάβουν τυχαία σε εγκαταλειμμένα ανθρακωρυχεία, χωρίς μετά κανείς να μπορεί να τις σβήσει.

Το φαινόμενο αυτό ήταν από πολλά χρόνια γνωστό στους ειδικούς των ανθρακωρυχείων, αλλά δεν του είχε δοθεί η δέουσα σημασία. Πρόσφατα όμως, φωτογραφίες από θερμοευαίσθητους δορυφόρους απέδειξαν ότι το πρόβλημα είναι πολύ σοβαρότερο από ότι πιστευόταν, καθώς οι φωτιές αυτές είναι χιλιάδες, ιδίως στην Ασία, και δεν υπάρχει εύκολος τρόπος να σβηστούν.

Στην Κίνα, πρώτη ανθρακοπαραγωγική χώρα στον κόσμο, οι υπόγειες φωτιές φαίνεται ότι καταναλώνουν 200 εκατομμύρια τόνους κάρβουνο το χρόνο, παράγοντας τόσο διοξείδιο του άνθρακα, όσο όλα τα αυτοκίνητα στις ΗΠΑ, ισοδύναμο με το 2-3% των παγκόσμιων εκπομπών.

Το κάρβουνο που βρίσκεται κοντά στην επιφάνεια μπορεί να αυτοαναφλεγεί, υπό κατάλληλη θερμοκρασία παρουσία οξυγόνου, ενώ μπορεί να αναφλεγεί επίσης από τυχαία δασική φωτιά στην περιοχή. Συνήθως όμως η φωτιά προκαλείται από ανθρώπινα λάθη, κατά τη διάρκεια της εξορυκτικής δραστηριότητας.

Centralia ΗΠΑ - υπόγεια φωτιάΗ πλέον διαβόητη από αυτές τις φωτιές στις ΗΠΑ άρχισε σε ένα ορυχείο κοντά στην πόλη Centralia της Πενσυλβάνια το 1962 και συνεχίζεται ακόμη. Η πόλη εγκαταλείφθηκε τη δεκαετία του '70, καθώς η μόλυνση έγινε ανυπόφορη. Το 2002, μια άλλη τέτοια φωτιά στο Κολοράντο, προκάλεσε την πυρκαγιά ενός δάσους, με αποτέλεσμα να καούν 120.000 στρέμματα.

Την αλληλεπίδραση υπόγειας φωτιάς και πυρκαγιάς δάσους, αντιμετωπίζει σε ιδιαίτερα έντονο βαθμό η Ινδονησία. Φωτιές που ανάβονται για να καθαρίσουν τα δάση, προκαλούν ανάφλεξη σε ανθρακωρυχεία, κι αυτά με τη σειρά τους ξαναβάζουν φωτιά στα δάση.

Το αποτέλεσμα μεταξύ άλλων είναι ότι απειλούνται οι βιότοποι ειδών που κινδυνεύουν με εξαφάνιση. Για παράδειγμα, από τους 20.000 ουραγκ-ουτάνς που ζούν σήμερα ελεύθεροι, οι 15.000 βρίσκονται στη περιοχή Kalimantan, που απειλείται από συνεχείς υπόγειες και επίγειες πυρκαγιές. Οι ουραγκοτάγκοι περιορίζονται έτσι σε ολοένα και μικρότερες περιοχές του δάσους, ώσπου καταφεύγουν στο τέλος σε περιοχές κατοικημένες από ανθρώπους, να ψάχνουν για τροφή στους κήπους και στα σκουπίδια.

Ανάλογο πρόβλημα καταστροφής των οικοτόπων τους αντιμετωπίζουν και οι αρκούδες της Νοτιοανατολικής Ασίας, οι οποίες, με 1,5 μ. μήκος και 0,6 μ. ύψος είναι οι μικρότερες αρκούδες της Γης (Sun Bears). Δεν είναι ακριβώς γνωστός ο αριθμός των ατόμων που έχουν απομείνει, αλλά είναι σαφές ότι τείνουν προς την εξαφάνιση. Αν και οι φωτιές των ορυχείων στην Ινδονησία είναι επιφανειακές και σχετικά εύκολο να σβηστούν με ορύγματα γύρω από τη φωτιά και κατάβρεγμα, υπάρχουν παρόλα αυτά ακόμη 3.000 τέτοιες φωτιές αναμμένες στη χώρα.

Πολύ πιο δύσκολη είναι η αντιμετώπιση σε βαθύτερα στρώματα. Χρησιμοποιούνται τεχνικές όπως η κάλυψη με άμμο, τσιμέντο, στάχτη, νερό και αφρό για να παρεμποδιστεί η επαφή με το οξυγόνο. Μέχρι στιγμής έτσι έχουν σβήσει 25 πυρκαγιές στις ΗΠΑ.

Διαβάστε επίσης:

http://en.wikipedia.org/wiki/Centralia,_Pennsylvania