Τα πλαστικά σκουπίδια, καθώς ταξιδεύουν στις θάλασσες σε τεράστιες αποστάσεις, έχουν γίνει πλέον o σημαντικότερος φορέας μεταφοράς ξένων οργανισμών σε τοπικά οικοσυστήματα. Η τελευταία έρευνα ανατρέπει την άποψη ότι οι εισβολές εξωτικών ειδών οφείλονται κυρίως στα φορτία των ποντοπόρων πλοίων.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα 10ετούς έρευνας που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό NATURE τον Απρίλιο, τα ανθρώπινα σκουπίδια, κυρίως τα πλαστικά, εχουν ξεπεράσει πλέον σε ποσότητα τα φυσικά σκουπίδια (ξύλα κλπ) που μπορούν να βρεθούν σε μια παραλία. Αντίθετα όμως με τα ξύλα, τα πλαστικά μπορούν να ταξιδεύουν τεράστιες αποστάσεις χωρίς να διαλύονται, με αποτέλεσμα να μεταφέρονται σε μακρινές περιοχές οργανισμοί κάθε είδους, από πεταλίδες και σπόρια έως σκουλίκια και κάμπιες.
Στις περισσότερες περιπτώσεις ένας οργανισμός που μεταφέρεται μακριά από το φυσικό του περιβάλλον πεθαίνει. Αν όμως τύχει να βρεί κατάλληλες συνθήκες ανάπτυξης τότε γίνεται πολύ επικίνδυνος και αναπτύσσεται ανεξέλεγκτα, καθώς είναι πιθανό να μην έχει εκεί φυσικούς εχθρούς.
Συνήθως τέτοιες εισβολές (όπως παλιότερα η φυλλοξήρα των αμπελιών ή πιο πρόσφατα οι επιδρομές μεδουσών στις θάλασσές μας) αποδίδονται στη μεταφορά του ξένου οργανισμού με τα εμπορικά φορτία (και τα απόνερα) των πλοίων. ΄Ετσι για παράδειγμα έχει μεταφερθεί ένα είδος αρουραίου σε ολόκληρο τον κόσμο, προκαλώντας, όπου βρέθηκε, πραγματική σφαγή των τοπικών πληθυσμών μικρών ζώων. Τώρα φαίνεται ότι η πηγή αυτή είναι δεύτερη πλέον σε σημασία, και επομένως τα μέτρα προστασίας που λαμβάνονται φαίνονται ακόμη περισσότερο ανεπαρκή.
Σήμερα πιστεύεται ότι, εκτός από την περίπτωση της άμεσης αποψίλωση της ιθαγενούς βλάστησης, ο μεγαλύτερος κίνδυνος για τη βιοποικιλότητα μιας περιοχής είναι η εισβολή ξενικών ειδών.
| < Προηγούμενο |
|---|
