Οικολογική Επιθεώρηση

Ο σοφός λαός μας δε λέει πως αν δεν παινέψεις το σπίτι σου θα πέσει να σε πλακώσει; Ιδού λοιπόν το μεγαλείο της ορεινής Ελλάδας.

Πιο συγκεκριμένα: ο Καταρράκτης είναι το ορεινότερο χωριό του νομού Άρτας και απέχει περίπου 60 και κάτι χιλιόμετρα από Άρτα και το ίδιο από Γιάννενα.

Και οι δύο διαδρομές το χειμώνα θέλουν προσοχή. Η διαδρομή από Άρτα είναι καταπληκτική, δεδομένου ότι σε ένα μεγάλο τμήμα της "αγναντεύεις" την τεχνητή λίμνη του Αράχθου ή αλλιώς Πουρναριού.

Το χωριό βρίσκεται πολύ κοντά στα σύνορα των 2 νόμων και οι ευρύτεροι ορεινοί όγκοι ανήκουν στη Νότια Πίνδο και συγκεκριμένα στα Τζουμέρκα. Το υψόμετρο είναι στα 900μ. στο κέντρο του χωριού και τα σπίτια εκτείνονται μέχρι και στα 1200.

Η κορφή, που δεσπόζει στην «πλάτη» του χωριού ονομάζεται Καταφίδι και έχει υψόμετρο 2400μ.. Η ανάβαση κατά προτίμηση γίνεται τους καλοκαιρινούς μήνες, που λιώνουν τα χιόνια.

Από τα περισσότερα σημεία (αλλά και μέσα από τα σπίτια) του χωριού βλέπεις την κορφή και με λίγη καλή διάθεση θα μιλήσεις με τους "θεούς των Τζουμέρκων" (είναι φιλαράκια με αυτούς του Ολύμπου!).

Η ευρύτερη περιοχή είναι δάση από πουρνάρια (μέχρι 5-6μ.!), από παντού τρέχουν νερά και φυσικά υπάρχει και καταρράκτης. Δείτε τον από απόσταση αλλά και από κοντά στη συνέχεια.

Ρωτώντας μια φίλη Αθηναία, που πρόσφατα μετακόμισε και εγκαταστάθηκε εκεί, πόσους κατοίκους έχει το χωριό μού είπε 40-50, ρωτώντας ένα φίλο ντόπιο κτηνοτρόφο είπε περίπου 200!

Τελικά σημασία δεν έχει αν οι κάτοικοι είναι 50 ή 90 ή 180 αλλά η διαφορετική οπτική γωνία των δύο. Είναι αυτό που λέμε με το "μισοάδειο" και "μισογεμάτο" ποτήρι. Ο τόπος - ακριβώς όπως και χιλιάδες άλλα χωριά στη χώρα μας και στον πλανήτη - δεν κρατάει τους νέους ανθρώπους, κύρια λόγω έλλειψης θέσεων εργασίας.

Η βασική απασχόληση των κατοίκων ήταν και είναι η κτηνοτροφία. Τα τελευταία χρόνια γίνεται μια προσπάθεια τουριστικής ανάδειξης του τόπου, με τη δημιουργία τουριστικού περιπτέρου κοντά στον καταρράκτη, που δυστυχώς δεν είναι πολύ συχνά ανοικτό. Υπάρχει επίσης δασικό χωριό και ακόμη ένα ξενοδοχείο.

Χωρίς να είναι κανείς ειδικός μπορεί με μια ματιά γύρω να εντοπίσει «περιβαλλοντικά μονοπάτια» - με την κλασική επιστημονική έννοια του όρου - αλλά και απλά πανέμορφες διαδρομές στην απόλυτη φύση και ηρεμία.

Σημαντικό οικολογικού περιεχομένου πρόβλημα για την περιοχή αποτελεί μια διαμάχη, που έχει ξεσπάσει τα τελευταία χρόνια μεταξύ οικολόγων και κτηνοτρόφων της περιοχής.

Οι οικολόγοι απελευθέρωσαν κυρίως την τελευταία 5ετία λύκους και αρκούδες στην περιοχή. Οι κτηνοτρόφοι παραπονιούνται πως έχουν αποδεκατιστεί τα κοπάδια τους - με αποτέλεσμα να αναγκάζονται να κρατάνε τα ζώα συνέχεια στα μαντριά και να υπάρχει σοβαρό πρόβλημα βοσκής. Επίσης οι παλαιότεροι του χωριού υποστηρίζουν πως ποτέ δεν υπήρχαν λύκοι στην περιοχή, εφόσον δεν υπάρχει εκτενές δάσος κωνοφόρων παρά διαπλάσεις με θαμνώδη βλάστηση αείφυλλων σκληρόφυλλων ειδών, π.χ. πουρνάρι, κουμαριά, ρείκια.

Ταπεινά εκφράζω την προσωπική μου - και μη ειδικού - άποψη: τόσα χρόνια οι ντόπιοι - και μάλιστα πολύ περισσότεροι από σήμερα - ζουν στην περιοχή και ασχολούνται με την κτηνοτροφία χωρίς αυτό να επιφέρει ανισορροπία στο οικοσύστημα της περιοχής. Αυτό δεν αποτελεί σε ένα μεγάλο βαθμό δικαίωση των ισχυρισμών τους; Αφενός και αφετέρου προστασία του περιβάλλοντος δεν σημαίνει και προστασία του ανθρώπου;

Φρένο! Ας πάρουμε μια ανάσα και ας ελαφρύνουμε την ατμόσφαιρα.

Ο Καταρράκτης αν είχε την τύχη - ή ατυχία - (οικονομικά - περιβαλλοντικά κριτήρια αντίστοιχα) να βρίσκεται κοντά σε μεγαλούπολη θα αποτελούσε σημαντικό παραθεριστικό κέντρο. Στην απομόνωσή του όμως διατηρεί τα χρώματά του και τα αρώματά του!