Οικολογική Επιθεώρηση

  • Μεγαλύτερο μέγεθος γραμματοσειράς
  • Προκαθορισμένο μέγεθος γραμματοσειράς
  • Μικρότερο μέγεθος γραμματοσειράς

Κανκούν: Δεν σώθηκε το κλίμα, αποφεύχθηκε όμως το χειρότερο

E-mail Εκτύπωση
Θετικά στοιχεία βλέπουν οι Οικολόγοι Πράσινοι στην τελική έκβαση της Συνδιάσκεψης του ΟΗΕ για το κλίμα, στην Κανκούν του Μεξικού, καθώς είχε ξεκινήσει με τις χαμηλότερες δυνατές προσδοκίες. Οι αποφάσεις αναζωογονούν τουλάχιστον τις διεθνείς διαπραγματεύσεις και την ελπίδα για  παγκόσμια δεσμευτική συμφωνία για την προστασία του κλίματος μέσα στο 2011, ενώ οι πιο κρίσιμες πολιτικές αποφάσεις και προκλήσεις στο δρόμο αυτό παραμένουν ανοιχτές.

Ανοικτό μένει και το θέμα της απαραίτητης παράτασης του Πρωτοκόλλου του Κιότο και για μετά το 2012, καθώς αποφεύχθηκε ο αποκλεισμός μιας τέτοιας προοπτικής όπως φάνηκε να επιθυμούν μέχρι την τελευταία στιγμή χώρες όπως η Ιαπωνία και η Ρωσία. Θετική είναι και η αναφορά στην τελική απόφαση για μειώσεις των εκπομπών των ανεπτυγμένων χωρών κατά 25-40% μέχρι το 2020, όπως ζητούν οι επιστήμονες.

Πρόοδος σημειώθηκε και σε άλλα ανοικτά ζητήματα, όπως η αποδοχή κοινής μεθοδολογίας για την καταγραφή, παρακολούθηση και αναφορά των εκπομπών για όλες τις χώρες, η χρηματοδότηση δράσεων για την προσαρμογή των φτωχότερων χωρών στις αναπόφευκτες επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, η πρόσβασή τους σε καθαρές τεχνολογίες και η διαμόρφωση του περιγράμματος μιας διεθνούς συμφωνίας για τον τερματισμό της αποψίλωσης των δασών. Σοβαρή όμως εκκρεμότητα αποτελούν οι πηγές από όπου θα προέλθουν οι σχετικοί πόροι.

Σε κοινή τους δήλωση, οι εκπρόσωποι Τύπου των Οικολόγων Πράσινων Ελεάννα Ιωαννίδου και Γιάννης Παρασκευόπουλος τονίζουν:

“Η Συμφωνία του Κανκούν μπορεί να μην επαρκεί για την προστασία του κλίματος, επαρκεί όμως για την αναζωογόνηση των διεθνών προσπαθειών στην κατεύθυνση αυτή. Στη διάθεσή μας δεν έχουμε παρά ελάχιστο χρόνο. Η Κοινωνία των Πολιτών πρέπει να καταβάλει κάθε πίεση στους επόμενους 12 μήνες ώστε το Δεκέμβριο του 2011 στη Νότια Αφρική οι κυβερνήσεις του κόσμου να δεσμευτούν σε μια παγκόσμια Συμφωνία: συμβατή με τις προτάσεις της επιστημονικής κοινότητας, δίκαιη προς τις φτωχότερες χώρες, χωρίς παράθυρα διαφυγής για τις πλουσιότερες. Η ευθύνη βρίσκεται τώρα στις κυβερνήσεις, ώστε κάθε χώρα να αναλάβει το μερίδιο που της αναλογεί από τις κοινές αλλά διαφοροποιημένες ευθύνες. Η Ευρώπη οφείλει να παίξει ηγετικό ρόλο στην προσπάθεια αυτή, αξιοποιώντας την οικονομική και πολιτική της δύναμη και δίνοντας το παράδειγμα με άμεση και μονομερή αναβάθμιση του στόχου της για μειώσεις εκπομπών το 2020, από 20% σε τουλάχιστον 30%.”

 

σχετικά άρθρα